همسفر

گذشت زماني كه مردم دلسوز همديگر بودند ، رفيق جونش رو پاي رفيق مي داد و مرام و جوانمردي تو دل آدماي اين خاك موج مي زد، گذشت زماني كه وقتي كاري رو براي كسي انجام مي دادن بيشتر به جنبه معنوي اون توجه مي كردن و ماديات در وهله دوم بود ! امروز از كارگر گرفته تا پزشك و ... اول دنبال مايه هستند و اگر دستت تو جيبت نره براشون به اندازه يه پاپاسي ارزش نداري ! هر جا بري از مغازه و بقالي و چقالي و مطب و اداره و وزارت خونه و ... چشم صد ها نفر به دستان پربركت شماست چون اين دستهاي شماست كه بايد شكم آدماي گرفتار و درمونده رو سير كنه و اگر دست شما ازش چيزي نچكه بايد همه جا آخر صف باشي چون اولويت هميشه با كساني است كه دردي رو از كسي دوا كنند ، علت همه اينها مي دونيد چيه ؟ اينه كه هيچ كس به حق خودش قانع نيست ، در حالي كه دزدي هاي ميلياردي گوش فلك رو كر مي كنه و فساد اقتصادي موج مي زنه در تلويزيون با وقاحت كودك هفت هشت ساله اي رو تحسين مي كنند كه با جمع كردن يك قلك از25 توماني هايش به حمايت از يك زنداني مالي بلند مي شه ! آخه خدايا اين توهين به يك ملت بزرگ و ثروتمند نيست ؟ اين آخر و عاقبت انقلابي بود كه هدفش مقدس بود و نتيجه اش اين شد ؟

Labels: اجتماعی