همسفر

نغمه آزادی

باید به اصل خود برگردیم به آنچه ریشه در فرهنگ و تمدن ایرانیان دارد و این رویا نیست واقعیتی است که مردم نشان دادند با دستهای خالی اما متحد هم می شود به آن دست یافت برای بازسازی این چهره مخدوش که زخم تحجر به ریشه این مرز و بوم زده و از ایرانیان چهره ای خشن ، جنگجو و متخاصم ساخته باید از ابتدا شروع کرد ، با پیشینه عظیم فرهنگی که تاکنون حافظ ایرانیان در میان کشورهای عرب که از نظر فرهنگی قابل مقایسه با ایرانیان نیستند ، می توان ایران را به کشوری آزاد که برابری و برادری در آن زبانزد خاص و عام گردد تبدیل کرد به کشوری که حافظ مال و جان و ناموس ملتش باشد به ملتی صلح جو و آزادی طلب ، اما مهم این است که مردم برخاسته اند تا زنگار را از این چهره زخم خورده بزدایند و برای این کار از جان عزیزشان نیز مایه می گذارند این که مردم به صورت خودجوش در چهار قاره دنیا گرد هم می آیند و برای تیمار زخمهای سرباز کرده تلاش می کنند و با ابراز همدردی حلقه اتحاد و همبستگی را محکم تر می کنند ستودنی است ایرانیان بار دیگر نشان دادند که می توانند الگویی برای سراسر گیتی باشند الگویی که با دروغ و خیانت و ستمگری تا سرانجام خوش آزادی مبارزه خواهد کرد حس وطن پرستی ام دوباره شکوفا شده ، دوباره به مردم این سرزمین افتخار می کنم دیگر انتقادی از برنخاستن مردم در برابر ظلم و جور ندارم این بار دانستم که این مردم وقتش که برسد یکی می شوند متحد می شوند و ظالم را بر سر جایش خواهند نشاند این مردم خستگی ناپذیر بیش از یکماه است که الله اکبر سر می دهند و تظاهرات مسالمت آمیز می کنند گرچه خشونت می بینند با این که باتوم و چماق خورده اند شکنجه شده اند سیاه و کبود شده اند گاز اشک آور و فلفل استشمام کرده اند باز هم تنها سراغ حقوق انسانی خود را می گیرند و بجای پاسخ با گلوله داغ می شوند تاکنون دست از پا خطا نکرده اند اما استبدادگران که غافل از شنیدن این سکوت سبزند سرانجام غافلگیر خواهند شد زیرا کره خاکی همیشه به یک پاشنه نخواهد چرخید و صبح پیروزی نغمه دل انگیز آزادی بر خاک تشنه این سرزمین طنین افکن خواهد شد .

Labels: سیاسی

Posted by Hamsafar at 12:53 PM # 7/28/2009 # 0 comments

بعد از انتخابات

من که هنوز گیجم ! حالم گرفته است ، حوصله کار کردن ندارم یعنی اصلا" حوصله هیچ کاری رو ندارم بعد از انتخابات حالم از هر چی روزنامه هست به هم می خوره ، روزنامه همشهری رو هم که می خوندم گذاشتم کنار هیچ یک از کانالهای صدا و سیما رو نگاه نمی کنم نوعی آلرژی به فضای جامعه پیدا کردم ، مثل خیلی آدمهای دیگه هنوز بهت زده ام و همینطور سرخورده ! اس ام اس ها هم که دو روزه راه افتاده چندش آوره چه شور و حالی با این اس ام اس ها منتقل می شد چه پیام رسانی و جوک هایی که شب و روز می اومد اما دیگه هیچ چیزی لطف قبل از انتخابات رو نداره الله اکبر هنوز تک و توک شنیده می شه ولی خیلی کم شده، جو خیلی سنگینه ! حالم از این دنیای کثیف بهم می خوره لعنت به این قدرت و سیاست ...

پ . ن : ولی ناامید نیستم .

Labels: سیاسی

Posted by Hamsafar at 1:29 AM # 7/03/2009 # 0 comments