همسفر

كي مي خواد تو دنيا صلح برقرار بشه ؟ تا كي مي خواهند اين سياستمدارها مردم را قرباني خواسته هايشان بكنند ؟ تا كي يه عده مي خواهند براي چندين نسل اون ور ترشون سرمايه جمع كنند ؟ اين دنيا ظاهرا" قرار نيست به آرامش برسه ! چرا بهشت موعود رو تو همين دنيا براي مردم نمي سازند ؟ مگر ابراهيم با تبرش كمر هرچي بت هست رو نشكست ؟ پس چرا هنوز عده اي از مردم براي خود بت مي سازند و اونها رو مي پرستند ؟ اگر دين مقدسه ؟ چرا از آن استفاده ابزاري مي شه ؟ چرا دوستان و هموطنان من براي خارجي ها بايد كار كنند ؟ بهترين پزشكها و مهندسين و دانشمندان ما چرا بايد براي آباداني اين وطن تلاش نكنند ؟ چرا فرهنگ و تمدن و قدرت ايرانيها اينقدر پايين اومده كه يه عده بايد جمع شوند تا براي رفتن يا ماندن حاكمان ما تصميم بگيرند ؟ ما كه بايد با اين پشتوانه فرهنگي و اين تمدن كهن الگويي براي جهانيان باشيم ! سوالهاي بي پاسخ هميشه دردآورند و ذهن خسته را آزار مي دهند ، اگر مي شد بي خيال همه چيز شد اگر مي شد بي اهميت از كنار تمام معضلات و ناهنجاريها گذشت آن وقت مي شد اين درد ها را فراموش كرد اما اكنون بايد حتي به خاطر ذهن منفعل عده اي رنج كشيد بايد به خاطر اينكه حرمتها شكسته مي شه و براي مردمي كه صلاح خودشون رو نمي دونند و يك بعدي فكر مي كنند و جز منافع شخصي خودشون به چيز ديگري نمي انديشند ، افسوس خورد .

Labels: اجتماعی

امروز ايميلي رو دريافت كردم مربوط به بخشي از سرود ملي ايران در زمان قاجار كه براي دانلود آن مي توانيد اينجا را كليك كنيد و توي ايميل اين چند خط هم بود ( اولين سرود ملي ايران مربوط به دوره قاجار ساخته موسيو لومر فرانسوي موسيقي دان نظامي اعزامي به ايران در دوره قاجار، اين سرود براي پيانو نوشته شده و يك بار به هنگام ورود مظفرالدين شاه قاجار و در حضور وي در پاريس اجرا گرديد و اجراي آن توسط اركستر ملل اولين اجراي رسمي و اركسترال آن است كه به پيشنهاد رهبر اركستر در دوره حاضر ترانه اي براي آن توسط بيژن ترقي سروده شد و به همراه خواننده در دهم و يازدهم مهرماه ۸۴ در تالار وحدت اجرا گرديد )

Labels: هنری و فیلم

هميشه در هر جمعي عده اي پيدا مي شوند كه سطح فكري پايين تري از بقيه دارند و در بعد بزرگتر اين همان افراد كوته فكر ناآگاه هستند كه سبب افت كلي اجتماع شده و جامعه اي را به سوي ذلت و خواري و انزوا سوق مي دهند علت عقب ماندن كشورهاي آسيايي در تقابل با غرب و آمريكا همين بعد فكري است كه مسائل روز و فعل و انفعالات اجتماعي و سياسي را به درستي حلاجي و تفسير نمي كنند و در واقع در نوعي عقب ماندگي فكري و فرهنگي دست و پا مي زنند ، در واقع ملل جهان سوم آنقدر مبتلا به زندگي روزمره و درگيري هاي سطحي هستند كه تا بخواهند به غير از آنچه مربوط به پر كردن شكم است به چيزي فكر كنند از چرخه طبيعت خارج خواهند شد بنابراين نبايد غير از اين انتظار داشت كه ملتي و حكومتي به اين شكل ، تغيير يابد مگر اينكه قدرتي مافوق از خارج سبب تغيير گردد در غير اينصورت جامعه بايد آنقدر به رشد فكري ايده آل برسد تا بتواند تحولي با وسعتي فراگير ايجاد كند .

Labels: اجتماعی