همسفر

نکته ای که سبب شد علی رغم تمام بی تمایلی برای نوشتن ، چند سطری را برای حداقل خالی شدن از آنچه آزارم می دهد بنویسم تبلیغات گسترده برای حضور جومونگ در ایران به دعوت شرکت ال جی ، مصاحبه و بیلبوردهای تبلیغاتی که شرکت ال جی در نقاط شهر نصب کرده ، است از این جهت به خود می بالم که هیچ یک از قسمتهای این سریال را تماشا نکردم و پابند دل مشغولی هایی که صدا و سیما برای مردم ایجاد کرده نشدم و در عین حال برای کسانی که همچون کودکان ناآگاه در ساعات پخش این سریال چهارچشمی چشم بر این رسانه دروغ و فریب می دوزند تاسف می خورم برای من صدا و سیما کماکان حکم منفورترین رسانه ای را دارد که با پول ملت به تریبون کودتاگران تبدیل شده ، این تحریم تا آنجا که می دانم همراهان زیادی در بین مردم دارد و شامل تمام برنامه های تلویزیونی و تمام شبکه های صدا و سیما می شود از جمله سریال هایی که هر سال در ماه رمضان به صورت مناسبتی پخش می شود نیز از این قاعده مستثنی نخواهد بود صدا و سیما تریبونی شده که این افراد چشم تنگ هم در پشت میکروفن های رنگارنگ آن جولان می دهند اما ما مردم هیچ سهمی از آن نداریم و تاسف از اینکه این ناآگاهی تا چه زمانی می خواهد تیشه بر ریشه مان بزند ؟! حتی اگر از جنبه هنری هم بخواهیم به موضوع نگاه کنیم ما صد ها هنرمند داریم که از لحاظ هنر و ظاهر هزاران بار بر امثال جومونگ برتری دارند اما هیچ گاه چنین برنامه هایی برای آنها ترتیب داده نمی شود ! دیگر مثل چراغی که به خانه رواست به مسجد حرام است معنای خود را از دست داده است اما مردم باید این چراغ را به خانه مان برگردانند .

پ . ن : شرکت ال جی حتما" فکر می کنه که لطف بزرگی در حق مردم ایران کرده و این امر فروشش رو چندین برابر می کنه و جومونگ هم در دلش به حماقت هوادرانش می خنده و احساس غرور می کنه اما زهی خیال باطل .

Labels: سیاسی, هنری و فیلم