<body><script type="text/javascript"> function setAttributeOnload(object, attribute, val) { if(window.addEventListener) { window.addEventListener('load', function(){ object[attribute] = val; }, false); } else { window.attachEvent('onload', function(){ object[attribute] = val; }); } } </script> <div id="navbar-iframe-container"></div> <script type="text/javascript" src="https://apis.google.com/js/platform.js"></script> <script type="text/javascript"> gapi.load("gapi.iframes:gapi.iframes.style.bubble", function() { if (gapi.iframes && gapi.iframes.getContext) { gapi.iframes.getContext().openChild({ url: 'https://www.blogger.com/navbar.g?targetBlogID\x3d7895323\x26blogName\x3d%D9%87%D9%85%D8%B3%D9%81%D8%B1\x26publishMode\x3dPUBLISH_MODE_BLOGSPOT\x26navbarType\x3dLIGHT\x26layoutType\x3dCLASSIC\x26searchRoot\x3dhttps://hamsaafar.blogspot.com/search\x26blogLocale\x3den\x26v\x3d2\x26homepageUrl\x3dhttp://hamsaafar.blogspot.com/\x26vt\x3d-7349916076664081182', where: document.getElementById("navbar-iframe-container"), id: "navbar-iframe" }); } }); </script>




Previous Posts


Links

Favorite Links

Archives

Support By


همسفر

می خواهم زنده بمانم

پیرو مطالب قبلی به علت ادامه درد قفسه سینه و تنگی نفس و طپش قلب و احساس خفگی و فشار بالا و هر چی که فکرش رو بکنید راهی مطب متخصص قلب شدم ، ساعت 5/3 بعد از ظهر در مطب دکتری بودم که منشی اش همون اول بسم اله گفت چون وقت نگرفتی باید چهار پنج ساعت بشینی و ما هم که مجبور بودیم گفتیم خیلی لطف می کنید !! 15 هزار تومن بابت ویزیت و نوار قلب گرفت و ما در اتاق انتظار منتظر دکتر شدیم که قرار بود ساعت 5 بیاید آنی هم داخل مطب ورجه وورجه می کرد ساعت 4 بود که صدا کردند برای نوار قلب رفتم تو اتاق و خانم جوانی نوار قلب وفشار رو گرفت 12 روی 9 بود نوار هم نقاشی عجیب غریبی داشت که نشان از ماوقع خطرناکی می داد طپش قلب بالای 100 بود و طبق نظر پرستار احتیاج به اکو هم داشتم ساعت حدود 5/5 بود که دکتر اومد و مریض های وقتی اش رو که از دوماه پیش رزرو کرده بودند رو به ترتیب ویزیت کرد حدود ساعت 7 منشی نامردی نکرد و زودتر از چهار ساعت ما رو فرستاد تو دکتر تا نوار قلب رو دید چشماش گرد شد و گفت وقت داری باید اکو بکنی برو به منشی بگو و آماده شو تا به منشی گفتم : گفت شصت هزار تومن می شه و تقدیم کردم ، رفتم تو اتاق اکو دکتر 5 دقیقه بعد اومد و بعد از یه کم ژل مالی کارش رو شروع کرد !! بهر حال دوباره رفتم تو اتاق دکتر و دکتر دو سه مدل قرص نوشت و چون نتونسته بود تشخیص بده که چی به چیه ؟ چند تا آزمایش نوشت که یکیش مربوط به تیروئید بود !! امروز رفتم آزمایشگاه و سه شیشه پر ازم خون گرفتند و من در هنگام خون دادن احساس می کردم دارم قیلی ویلی می رم و اگر اون آبنبات نسکافه ای همسر جان نبود همونجا دراز شده بودم حالا باید منتظر باشم ببینم این نتیجه که گفتند شنبه می دهند به کجا می رسد ؟!!!

√ فصل مالیات فرا رسیده و اداره مالیات هم فقط مالیاتش رو می گیره بدون اینکه خدمتی در قبالش به مردم و مالیات دهندگان ارائه کند .

√ جام ملتهای اروپا رو تا ساعت یک نیمه شب و بعضی اوقات از کانال ARD و ZDF تا 2 شب دنبال می کنم چون این کانال پشت صحنه و خوشحالی تیم برنده و تماشاگران رو تا نیم ساعت بعد از بازی نشون می ده به نظر من بهترین بازی تا حالا بازی ترکیه با چک و کرواسی بوده .

√ می گن اون قاضی فلان کار و کرده ، 2 تا نماینده مجلس مساله اخلاقی داشتن رفتن زندان ، معاونت دانشجویی دانشگاه زنجان هم که دیگه معروف شده ، دانشگاه تربیت معلم هم که اونطوری شده ، اینها که دارند اینطوری زیر آب هم رو می زنند فکر کنم تا چند وقت دیگه آبرویی برای هیچ کدومشون باقی نمونه ...

√ آنی گفت : یکی از مربیاش به نام سمیراجون شوهر کرده ! ازش پرسیدیم تو می دونی شوهر چی هست اصلا" ؟ گفت آره که می دونم ، یعنی زندگی کردن ...

√ از این بازیهای اینترنتی اصلا" خوشم نمی یاد ولی به دعوت فرناز اولین و آخرین بازی رو انجام می دم : بازیگران ایرانی مورد علاقه من بهروز وثوقی و عزت اله انتظامی و گوگوش و نیکی کریمی و فاطمه گودرزی هستند گلشیفته و شقایق فراهانی رو هم دوست دارم خارجی ها هم مل گیبسون و نیکلاس کیج و نیکول کیدمن هستند فیلمهای ایرانی مورد علاقه من می خواهم زنده بمانم و ضیافت و سنتوری و خارجیها بربادرفته و میهن پرست و شوتر و کارگردانهای ایرانی ایرج قادری و داریوش مهرجوئی و مسعود کیمیایی و خارجی مل گیبسون است هیچ کسی رو هم به بازی دعوت نمی کنم ولی هر کسی دوست داشت نظرش رو بنویسه که از چی و کی خوشش می یاد !

Labels: ,

ملت خاموش
به علت اینکه همشهری عکس دیگری را جایگزین کرده بود مجبور شدم خودم عکس بگیرم

تا می آییم کمی از حال و هوای روزمره مان بیرون بیاییم ! تا کمی انرژی می گیریم تا روزی را بهتر از دیروز آغاز کنیم ! تا می خواهیم بدون فکر کردن به تمام این مشکلات و نابسامانیها روزی را سپری کنیم و امید را برای روزهای بهتر در خود زنده نگه داریم ! شنیدن اخبار و دیدن صحنه هایی در گوشه و کنار این زادبوم به ما تلنگر می زند و می شویم همان ایرانی افسرده عزادار از همه جا دور افتاده می شویم همانی که در ملک شعر و شراب و عشق زندگی می کند ولی هیچ بهره ای از آن ندارد ، این عکس که در همشهری امروز چاپ شد بدجوری به من تلنگر زد کشف یک میدان نفتی جدید در محلی به نام جفیر در عمق 4700 متری در سازند فهلیان که هیچ کداممان شاید اسمش را هم نشنیده باشیم ! این میدان نفتی به کدام خیابان می رود و از آن خیابان به منزل و جیب کدام شخص ؟ ثروت این مملکت چرا سهمی برای ملت بی نوایش ندارد ؟ چرا این مثل که چراغی که به منزل رواست به مسجد حرام است در این کشور مفهومی ندارد ؟ همیشه وقتی صحبت از مافیا می شد همه یاد سیسیل ایتالیا و مافیای مواد مخدر می افتادند ولی امروز در کشور خودمان کلکسیون انواع مافیا داریم که مافیای اقتصادی یکی از عناوین برجسته آن است ! حق بدهید که ملت خاموش سزایش جز این نباید باشد سهمیه بندی بنزین ، خاموشی و سهمیه بندی برق و شاید مدتی دیگر قطع آب و فشار بر مردم در قالب امنیت اجتماعی و هر روز بالا رفتن قیمت یک چیز و تمام آن چه خود بهتر می دانید ...

Labels: ,

تهران - شمال

بعد از اینکه از رزرو هتل حتی 1 ستاره در شمال ناامید شدم دقیقه 90 یعنی یک روز قبل از شروع تعطیلات امید یکی از دوستان دوره دانشگاهم بهم زنگ زد و گفت می تونه در این تعطیلات ویلایش را در عباس آباد تنکابن در اختیارم بگذارد ما هم بار سفر بستیم و به اتفاق خانواده همسر راهی شدیم برای زمان شروع سفر ساعت 4 صبح سه شنبه 14 خرداد را انتخاب کردیم و به خیال اینکه مردم دیرتر راه می افتند و برای اینکه به ترافیک جاده چالوس بر نخوریم صبح زود حرکت کردیم بنزین رو هم شب قبلش زده بودیم تا به ترافیک صفهای طویل پمپ بنزین هم برخورد نکنیم ابتدای راه یعنی بزرگراه های تهران حالت غیر طبیعی داشت بهرحال هنوز امیدمان را به جاده کم ترافیک از دست نداده بودیم که در اتوبان تهران – کرج درست روبروی پارک چیتگر به اتوبان مملو از اتومبیل که فقط می شد با سرعت متوسط 5 کیلومتر در ساعت حرکت کرد برخوردیم اینجا بود که دلمان فرو ریخت و رویای گذران تعطیلات چهار پنج روزه کنار ساحل شمال برایمان کمرنگ شد گویا تمام مردم تهران ساعت 4 صبح با هم قرار گذاشته بودند تا به سمت شمال حرکت کنند و به خیالشان ، هم از هم زرنگ تر بودند اما دریغ که اینطور نبود خلاصه با حرکت مورچه وار این مسیر تا کرج و ورودی جاده چالوس را طی کردیم گره سنگین ترافیکی اول ، از ورودی بزرگراه کرج تا ابتدای جاده چالوس یعنی میدان امیرکبیر بود که اتومبیل ها از این سمت و نیز از سمتی که اتومبیل ها از داخل کرج به سمت جاده چالوس حرکت کرده بودند به هم گره خورده بودند و به دلیل بستن ابتدای جاده چالوس توسط پلیس این ترافیک گسترده تر شده بود ، پلیس اتومبیل ها را به تدریج و یکی یکی وارد جاده چالوس می کرد و به همین دلیل اوج ترافیک در این محل به وجود آمده بود بعضی اتومبیل ها در دوربرگردان نرسیده به میدان امیرکبیر برای رفتن به شمال مسیر قزوین را انتخاب کردند ولی اکثرا مصمم برای سفر بودند بهرحال وارد جاده چالوس شدیم ، درابتدا ترافیک کمی روان بود چند کیلومتری نرفته بودیم که نرسیده به اولین تونل اتومبیلها به هم قفل شدند و هیچ حرکتی صورت نمی گرفت اتومبیلها در چهار ردیف پشت سر هم ایستاده بودند و اتومبیلهایشا ن را خاموش کرده بودند و هر 10 دقیقه و شاید بیشتر به اندازه یک اتومبیل به جلو می رفتند در حالیکه جاده هم یکطرفه شده بود . بهر حال ساعت 12 ظهربود که اولین تونل را پشت سر گذاشتیم و در جاده چالوس شروع به حرکت کردیم یعنی هشت ساعت تا اینجا در راه بودیم گویا تمام تهرانی ها تهران را ترک گفته بودند اما پس مراسم سوگواری و ارتحال چه می شد ؟ جالب اینکه اخبار ترافیکی رادیو مرتب از حضور زوار و حرکت به سوی حرم امام خبر می داد و ما به این اخبار می خندیدیم در همین حین هم خبری بود که جاده قزوین – رشت هم همین مشکل را داشته و آنها زجر بیشتری کشیده بودند ولی واقعا درود به این ملت که دهن کجی را خوب یاد گرفته اند و با سعه صدر این مسیر را طی می کردند و هر از گاهی از ماشین شان پیاده می شدند و رفع خستگی می کردند و دوباره در اتومبیل های متوقف شان می نشستند و معمولا هم دو یا سه اتومبیل با هم بودند ساعت هفت شب رسیدیم یعنی حدود 15 ساعت یعنی یک فاجعه و خسته از سفراطراق کردیم . هوای شمال مثل جاده ابری بود و این بدترین خبرمسافرین شمال بود سه شنبه تا پنج شنبه باران شدیدی در شمال بارید ، دریا طوفانی بود و تله کابین نمک آبرود هم به علت باران و مه شدید قابل دسترسی نبود اما این مانع از استفاده از هوای مطبوع شمال نبود کنار هتل هایت ، داخل نمک آبرود و کنار دریا و حتی خیابان ها چادرهای مسافرتی زیادی به چشم می خورد که مردم در آنها اطراق کرده بودند جلوی فروشگاه های ایران کتان ، ایران تافته ، تار و پود ، Best ، البسکو ، لایکو ، بازار چین ، مهرگان و رستوران های آبادگران ، باران ، ارم ، شمالی و ... نیز حتی جای پارک ماشین هم نبود و تجمع مردم دراین مکانها ترافیک زیادی ایجاد کرده بود دراین بین رستوران ارم که جدید احداث شده بود نظرمان را جلب کرد توقف کردیم و نصف غذا ها که شیشلیک و کوبیده لقمه بود بعلت طعم بد اصلا قابل خوردن نبود و به این فکر کردم که بعضی چطور از هر فرصتی سوء استفاده می کنند ، فروشگاه بازار چین هم اجناس چینی آشغالی داشت ، از این بین فروشگاه ایران کتان با قیمتهای مناسب و اگر مبالغه نکنم ارزان نظرم را جلب کرد سیل جمعیت بیشتر در این مکان بود و مرا یاد فروشگاههای آنتالیا می انداخت البته از نظر موقعیت مکانی وکیفیت و نوع اجناس نه قیمت ! مردم هم بیشتر به علت هوای بارانی این مکانهای سرپوشیده را برای تفریح ترجیح می دادند چون همانطور که می دانید خرید یکی از مهم ترین تفریحات مردم ایران است البته بودند افرادی که در هوای بارانی کنار دریا بودند و حتی پاچه ای بالا زده بودند و داخل آب بودند کنار دریا هم بساط چای و قلیان به راه بود و از این بابت هم مردم به فیض می رسیدند . بعضی اوقات که باران خفیف می شد و از لابه لای کوچه های مسیر تا ویلا می گذشتیم هوای مطبوع و بوی باران مستمان می کرد و خستگی این سفر طولانی را برایمان قابل تحمل تر می کرد ، با این که شنبه تعطیل بود ، جمعه را برای برگشت انتخاب کردیم تا شاید این دفعه این زرنگی بدردمان بخورد صبح جمعه راه افتادیم و بعد از ورود به ساحل هایت و دو سه ساعتی گشت و گذار حدود ساعت سه ظهر حرکت کردیم هوا آفتابی شده بود و مردم ازاین آفتاب نهایت استفاده را می کردند آنی من هم لب ساحل هنگامی که آب به پایش می خورد مثل گنجشک جیک جیک می کرد ، صدای آهنگهای جدید آرش در ساحل هایت به گوش می رسید و دیدن این شادی ها برایمان وصف ناپذیر بود بهرحال این زرنگی بدردمان خورد و ساعت 9 شب تهران بودیم ، از کنار مسجدی گذشتم و عده ای از مردم را دیدم که با لباس سیاه بر تن برای عزاداری و شاید نماز وارد مسجد می شدند و به این فکر کردم که چرا این عمر دو روزه را بعضی مردم قدر نمی شناسند و به شادی نمی گذرانند این فرهنگ عزاداری را بدجوری به خفت مردم چسبانده اند در حالیکه به نظر من دین حربه ای جز برای حکومت کردن نیست وگرنه انسانهای دیندار خود به دین خود واقفند .

Labels:


Referring Sites

referer referrer referers referrers http_referer
©2004-2012 Hamsaafar - Weblog - All Rights Reserved