همسفر

زندگي خيلي پست تر از اون چيزي است كه فكرش رو مي شه كرد خيلي بي ارزش تر از تمام مسائلي كه اكثر عوام عمرشون را با درگيري هاي بيهوده به هدر مي دهند خوب باشي يا بد ، درست زندگي كني يا غلط ، خوش باشي يا زندگي را به خودتان زهر كنيد نهايتا در يك نقطه مشترك كه همان مرگ است خلاصه مي شود ، زندگي هر كسي دست خودش است مي توان هر جور كه آدم عشقش مي كشه زندگي كنه اما مهم درست زندگي كردنه ، مهم اينه كه وقتي از شما ياد مي كنند همش خير و خوبي باشه ، ديديد بعضي ها كه مي ميرند واقعا" نمي شه هيچ احساسي نسبت به اونها داشت حتما براي شما پيش اومده ! ولي مرگ بعضي ديگر اصلا" قابل تحمل نيست ! مدام خوبي هاشون ، محبتهاشون ، مهربوني هاشون در ذهنتون تداعي مي شه ، اينكه مي گويند وقتي رفت قسمتي از قلب منو با خودش برد پر بيراه نيست !‌ خدا كنه كه هيچ وقت كسي داغ عزيزانش رو نبينه ولي به هر حال از قديم و نديم گفتند مرگ حقه كه اگر اينطوري باشه واقعا" زندگي هم ناحقه - ديروز رو از صبح تا ظهر در محوطه بهشت زهرا گذروندم اميدوارم هيچ وقت گذرتون اونور ها نيافتد گرچه زندگي اونقدر بي رحمه كه اين آرزوها محال ترين آرزوهايست كه يك انسان مي تونه داشته باشه در نمايشگر بهشت زهرا متوسط سن كه در ايران افراد زندگي مي كنند رو 64 سال عنوان مي كنند ، كه اين مدت عين برق و باد مي گذرد و ما انسانهاي غافل ؛ غافل از پدر و مادر ، غافل از فرزندان و خانواده و دوستان و غافل از آنهايي هستيم كه مي توانيم دست محبتمان را بسويشان دراز كنيم و عشق بورزيم ، در اين مدت كوتاه عمر دوست بداريم و به آينده بيانديشيم ؛ به امروز كه هستيم و به فردا كه نيستيم .

Labels: اجتماعی