همسفر

زماني مثل امروز كه بغض گلويم را مي فشرد حرفهايم را از طريق دنياي مجازي در پرشين بلاگ بيان مي كردم اون موقع مدت زيادي نبود كه پرشين بلاگ راه افتاده بود بعد از تقريبا" دو سال و زماني كه هنوز فيلترينگ دولتي راه نيفتاده بود خود پرشين بلاگ دست به مسدود نمودن وبلاگهاي سياسي و غيرسياسي مي زد كه وبلاگ من هم در اين ميان از قاعده مستثني نشد آن زمان تصميم گرفتم از پرشين بلاگ خارج بشم و به دنبال مكاني گشتم كه وبلاگي را به خاطر بيان عقيده اش مسدود نكنند علت انتخاب بلاگر به همين علت بود امروز هم فقط در انتظار روزي مي نشينم تا شايد مردم ما كمي به خود بيايند و بدانند كه استحقاقشان خيلي بيشتر از اين چيزي است كه نصيبشان مي شود .

Labels: اجتماعی