اینکه عزاداری و گریستن و بر سر و سینه زدن برای وفات و شهادت معصومین و غیرالذلک ثواب دارد یا نه را به اهل فن واگذار می کنیم ! تنها چیزی که هویداست این است که در میان تمام 180 کشور دنیا ایرانیان از این بابت گوی سبقت را از دیگران ربوده و یکه تاز فرهنگ عزاداری و عاشورایی هستند و خاطرات و وقایع 1400 سال پیش را تنها ایرانیان با فرهنگ و تمدن 7000 ساله شان یک تنه به دوش می کشند ! گرچه عزاداری ها هم کم کم رنگ می بازد و بیشتر به شکم باره گی مبدل شده اما هستند کسانی که ما بین خود و خدایشان اینگونه ارتباط برقرار می کنند ! توسل به ائمه برای ارتباط با خدا اعتقادی است که بعضا" وجود دارد که البته بر آن خرده ای وارد نیست که هر کس به طریقی با معبودش رابطه برقرار می کند ، حال می خواهد با واسطه باشد یا بی واسطه ! از این جهت در حالیکه هر روزه انسانهای زیادی درگیر مشکلاتِ معاش هستند و در این اوضاع قمر در عقرب که افسردگی و معضلات بیشماری گریبانگیر نوع بشر شده تجویز و ترغیب مردم به این فرهنگ جای سوال دارد !
Labels: اجتماعی