نوشتن هم هنر می خواهد ، نویسنده هنرمندی است که با هنرش در روح و جسم مخاطب رسوخ و او را در اعتقادات مشترکی که فی مابین آنها ایجاد می شود همراه و همدل می کند در مدت وبلاگ نویسی و وبلاگ خوانی با وبلاگها و سایتهای زیادی مواجه شده ام که هر کدام از ظن خویش خواننده را به همراهی با خود فرا می خوانند و بعضا" در نگرش به مسائل و سوژه های مورد نظرشان مخاطب را به تبادل نظر دعوت می کنند اما در این میان نوشته های مسیح علی نژاد چیز دیگری است اینکه سیاسی باشی و با احساس از موارد کم نظیر است وقتی در بطن جامعه ای باشی که روزهای غم انگیزی را پشت سر می گذارد و نوشته های با احساس مسیح علی نژاد را هم بخوانی ( البته اگر بغض اجازه ادامه خواندن را بدهد ) آنچنان با نویسنده همراه می شوی که تمام دردهای شخصی را فراموش کرده و به حال نزار جامعه درد کشیده ای که در آن زندگی می کنی و زوایای پنهانی که نویسنده ای با احساس می نگارد زار زار می گریی و در انتظار کور سوی امیدی که نوید داده می شود می نشینی .